เหงาๆ

ตลอดสี่ปีกว่าๆที่ผมอาศัยอยู่ที่นี่ ภูเก็ต มีโครงการก่อสร้างอุโมงค์ข้ามแยกอยู่ห้าโครงการ ด้วยกัน ปัจจุบัน (วันที่6มิถุนายน​2562)เปิดใช้งานอย่างเป็นทางการได้แล้วสี่โครงการ คือ อุโมงค์ข้ามแยกเซ็นทรัล และอุโมงค์ข้ามแยกสามกอง(โลตัสสามกอง)  อุโมงค์ข้ามห้าแยกฉลองและอุโมงค์ข้ามแยกเกาะแก้ว ส่วนอีกโครงการนั้น (สามแยกทางเข้าสนามบินกำลังอยู่ในระหว่างการดำเนินการ

สิ่งอำนวยความสะดวกสำหรับผู้ใช้รถใช้ถนนเหล่านี้ ต้องแลกมาความไม่สะดวกของผู้ใช้รถใช้ถนนอีกเช่นกัน ประมาณว่า ถ้าอยากสบายก็ต้องทนลำบากไปก่อนว่างั้นเถอะ แต่เดี๋ยวก่อน วิบากกรรมของผู้ใช้รถใช้ถนนยังไม่หมดเพียงเท่านี้หรอกคู้ณ นี่แว่วๆว่าจะเริ่มมีโครงการเมกะโปรเจ็คท์อีกหนึ่งโครงการที่ผ่านความเห็นชอบจากคณะรัฐมนตรีเรียบร้อยแล้ว  แต่ยังอยู่ในช่วงการศึกษาผลกระทบในด้านต่างๆตลอดจนการสำรวจประชามติของประชาชนในพื้นที่ นั่นก็คือ โครงการก่อสร้างรถไฟฟ้ารางเบา ที่จะเริ่มก่อสร้างตั้งแต่บริเวณท่าฉัตรชัย ยาวจนไปถึงห้าแยกฉลองนู้นล่ะครับ พร้อมๆกันกับที่จะเกิดขึ้นที่ขอนแก่นและเชียงใหม่ ต้องขอแสดงความยินดีกับ
พี่น้องประชาชนทุกท่านด้วยครับเราจะมีระบบขนส่งมวลชนที่เปี่ยมประสิทธิภาพมาช่วยแบ่งเบาปัญหาการจราจรที่กำลังเป็นจราจลอยู่ในปัจจุบันนี้แล้วล่ะครับ ช่างน่ายินดีปรีดาและน่าสลดหดหู่อยู่ในคราวเดียวกันเสียจริงๆ แหม่ ไอหมาแตก.... (หดหู่อีตอนเขากำลังสร้างนี่แหละครับ ไม่อยากจะคิดเลยว่ารถมันจะติดวินาศสันตะโรขนาดไหน)

 สำหรับคุณผู้อ่านท่านใดที่พำนักอาศัยอยู่ในเขตกรุงเทพฯและปริมณฑลในช่วงนี้ ก็คงสาหัสสากรรจ์มากโขอยู่ล่ะครับสำหรับการจราจร บนท้องถนน เพราะโครงการก่อสร้างโครงข่ายรถไฟฟ้าสายต่างๆที่ดำเนินการก่อสร้างหลายๆสายพร้อมกันนั่นเอง ยังไงก็ตาม ผมขอเป็นกำลังใจให้ทุกท่านครับ เราจะผ่านมันไปด้วยกัน ด้วยความกล้ำกลืนฝืนทน เอิ้กๆๆๆ

ราวๆสามปีล่วงมาแล้ว บนถนนสายหลักสายหนึ่งของภูเก็ต รถยนต์มากมายหลากหลายประเภทจอดติดเรียงรายอยู่เต็มท้องถนน ท้องฟ้าปกคลุมไปด้วยเมฆฝน บรรยากาศ​อึมครึม ขมุกขมัว มีฝนปรอยๆสลับกับฝนพร่ำอยู่ตลอดทั้งวัน
กะบะโตโยต้าไฮลักส์รีโว่ดับเบิ้ลแค็ปสีดำป้ายแดงคันนี้ ก็เป็นหนึ่งในผู้ร่วมวิบากกรรมบนท้องถนนเช่นกัน
ผมมองเหม่ออกไปนอกตัวรถ ทัศนียภาพสองข้างทางมักดึงความสนใจใคร่รู้ของผมได้เสมอ สำหรับผม หากไม่ได้ขับรถเองละก้อ วิวสองข้างทางก็ทำให้ผมปลดปล่อยความคิดให้ล่องลอยไปอย่างเพลิดเพลินได้เต็มที่ทุกทีสิน่า หยาดละอองฝนที่เกาะกระจกรวมตัวจากเม็ดเล็กๆ แล้วค่อยๆใหญ่ขึ้นจนไม่อาจทานแรงโน้มถ่วงของโลกก็ไหลร่วงหล่นลงเป็นสาย เช่นนี้ซ้ำแล้วซ้ำเล่า เพื่อนร่วมงานอีกสามคนหยุดบทสนทนาสัพเพเหระลง พลขับเอื้อมมือกดสวิตเพาเวอร์วิทยุ หน้าจอแสดงคลื่นวิทยุท้องถิ่น93เมกกะเฮิร์ท อันมีสโลแกนว่า 93กรีนเอฟเอ็มคลื่นสีเขียวเพื่อสิ่งแวดล้อม พร้อมกันนั้นเอง ตึ่งดึงดึง ตึ่งดึงดึ้งดึ่งดึงดึ่งดึงดึ่งดึง (คีย์บอร์ด)​ตือเดือดึงตึ่ง (เบส)​ตึ่งดึงดึง ตึ่งดึงดึ้งดึ่งดึงดึ่งดึงดึ่งดึง
ติ่วดิวดีวดิ่วดิ้วดิวดีวดิว ติ่วดิวดีวดิ่วดิ้วดีวดิว ติ่วดิวดีวดิ่วดิ้วดีวดิว ฮู้ว ฮุฮู แสงดวงดาวที่ดูอบอุ่น ทำไมยิ่งดูยิ่งเหงา.....
อา เสียงเพลงๆนี้ ปลุกผมให้ตื่นขึ้นจากภวังค์  แล้วกลับเข้าสู่ปัจจุบันขณะอีกครั้งนึง
ซาวด์ดนตรีที่มีกลิ่นอายของยุค1980 ที่โดดเด่นด้วยเสียงซินนิไธเซอร์ เสียงกลองอิเลคทรอนิกส์ เมโลดี้ช่วงอินโทร ช่างไพเราะติดหูดีเสียนี่กะไร แถมเสียงร้องของน้องอิ๊งค์(ตอนนั้นผมไม่รู้หรอกว่าเป็นเพลงของใคร)ก็ชวนหลงไหลใฝ่ฝันเสียเหลือเกิน หวานปนซึ้ง ลูกคอของน้องเค้ากระเส่าเร้าอารมณ์​ดีแท้ ซาวด์ดนตรี ท่วงทำนอง เนื้อหา และน้ำเสียงของศิลปินผู้ถ่ายทอด ช่างเป็นส่วนผสมที่พอเหมาะ ลงตัว กลมกล่อมกำลังดี  ฟังแล้วรู้สึกอบอุ่นหัวใจบอกไม่ถูก ทั้งๆที่เนื้อหาในเพลงกล่าวถึงความเหงาอ้างว้าง เปล่าเปลี่ยว เหน็บหนาวใจ เมื่อไม่มีเธอหรือเขาอยู่ด้วย ช่างเป็นความขัดแย้งน่าสนใจจริงๆ ทำไมจึงรู้สึกเช่นนั้นก็ไม่รู้
อันที่จริงก่อนหน้านี้สักสองปี ก็มีวงดนตรีที่ทำซาวด์ดนตรี เนื้อหาเพลง ตลอดจนสไตล์การร้องของเพลงป๊อบของยุค1980แบบเป๊ะๆเลย ถึงวันนี้คงเป็นที่รู้จักกันในวงกว้างแล้วล่ะครับ จะเป็นใครอื่นไปไม่ได้ นอกจากพวกเขา เหล่าสห สารพัดแมว polycatนั่นเองละขอรับ ต้องบอกว่าวงนี้ เค้านำจิตวิญญาณ​ของเพลงในยุค1980มานำเสนอผู้ฟังได้อย่างครบถ้วน​ไม่มีตกหล่น เหมือนข้ามเวลามาจากอดีตยังไงอย่างงั้นเลย ไม่เชื่อไปลองฟังดูสิครับ
เพลงที่มีซาวด์ย้อนยุคแบบนี้ เมื่อได้ฟังแล้ว ก็หวนให้นึกถึงวันเก่าๆเมื่อผมยังเด็ก ช่วงนั้นก็พอรู้ความรู้เรื่องบ้างแล้ว เป็นช่วงที่เพลงป๊อบแบบที่กล่าวมาข้างต้นกำลังเป็นที่นิยมมากขึ้นเรื่อยๆ เริ่มมีการใช้เสียงสังเคราะห์มาแต่งเติมเต็มในเพลงอย่างแพร่หลายมากขึ้นกว่าเดิม  ในขณะที่เพลงเต้นรำอย่างดิสโก้ ฟังค์กี้ ควันหลงทางดนตรีแห่งยุค1970ก็กำลังเสื่อมความนิยมลงไป ทีละน้อย รูปแบบดนตรี ถูกปรับเปลี่ยนพัฒนาไปตามยุคสมัย เครื่องไม้เครื่องมือ และแน่นอนที่สุด คือความคิดสร้างสรรค์​ของศิลปินสำหรับสายร็อคนั้น ไม่ต้องเป็นห่วงครับ ยังคงเป็นแนวเพลงกระแสหลักและครองใจวัยรุ่นมาตั้งแต่ไหนแต่ไร​ เติบโตอย่างต่อเนื่องและแตกแขนงออกไปอีกหลายแนวทาง  จากร็อคแอนด์โรล สู่เฮฟวี่ฮาร์ดร็อค เฮฟวี่เมทัล พังค์ เดทเมทัล แบล็คเมทัล นูเมทัลและอีกมากมายหลากหลาย
เคยมีโอกาสได้ดูสารคดีของต่างประเทศที่ว่าด้วยเรื่องของดนตรีร็อคล้วนๆอยู่ครั้งนึงทางเคเบิ้ลทีวี ซึ่งทำออกมาได้สมบูรณ์และน่าสนใจมากๆ แต่ผมจำชื่อเรื่องไม่ได้แล้ว เอิ้กๆๆๆ อันที่จริงถ้าลองเสิร์ชยูทูปดูเดี๋ยวก็เจอ เผลอๆผมว่าจะเจอสารคดีเพลงเจ๋งๆกว่าที่ผมดูอีกเพียบแน่นอน

... ไม่อยากรู้แล้วเพราะอาไร ตีดี้ดิวตีดี้ดิวตีดี้ดิว ทำไมจึงเป็นแบบนี้ แต่ ที่อยากรู้ก็มีแค่เพียง...
ที่เราห่างกันอย่างนี้ไม่รู้ว่าเธอ นั้นรู้สึก อย่างไร เหงาเหมือนกันบ้างไหม....

 ความเหงา เป็นหนึ่งในหลายสภาวะอารมณ์​ของมนุษย​์ เหมือนความโกรธ เศร้า ดีใจ เสียใจ และอื่นๆข่าวดีก็คือ มันจะไม่อยู่กับเราตลอดเวลา แต่มันก็จะมาหาเราเสมอเหมือนสภาวะ​อารมณ์​อื่นๆ
พระพุทธ​องค์ทรงให้แนวทางมาให้มนุษย์​มาปฏิบัติ ยามเกิดวิกฤตทางอารมณ์​ ไม่ว่าจะรูปแบบใดก็ตาม นั่นก็คือ การฝึกเจริญ​สติ
ผมคงไม่ลงรายละเอียดลึกเท่าไหร่เพราะด้วยเหตุว่า ผมเองก็ไม่ได้เป็นนักปฏิบัติ ไม่ได้เป็นผู้เชี่ยวชาญ ชำนาญประสบการณ์​สูงอะไรแบบนั้น เป็นเพียงนักเรียนที่พยายามเรียนรู้ จากการทดลองด้วยตัวเอง สำเร็จบ้างล้มเหลวบ้าง ส่วนใหญ่จะล้มเหลว ซึ่งผมเชื่อว่าผู้อ่านหลายท่านน่าจะทำได้ดีกว่าผม

อยากให้ผู้อ่านที่รักทุกท่านได้ทราบว่า นี่เป็นความปรารถนา​ดีจากใจของผม มิสเตอร์เฮิร์บ ที่อยากแนะนำทุกท่านที่หลงเข้ามาอ่าน ได้รับ

รับไปเถอะครับ ถ้าไม่ดีไม่ชอบก็ไม่เป็นไร แต่ถ้ารู้สึก​ว่าดี มีประโยชน์ ก็ช่วยแชร์ช่วยบอกต่อสิ่งดีๆให้คนที่คุณรัก คนรอบข้างให้มันค่อยขยายวงกว้างขึ้น ให้สังคม ประเทศ โลกของเรา น่าอยู่ขึ้น

ไม่แค่ตอนขับรถเท่านั้นหรอก ที่เราต้องใช้สติ ผมว่านะ
ขอบคุณน้องอิ้งค์​นะครับ สำหรับเพลงเพราะๆและซิงเกิ้ลล่าสุด ดีใจด้วยนะ ก็เพราะมากๆเช่นกัน

ไม่อยากอยู่อย่างเหงาๆ...
แล้วเจอกันใหม่ตอนหน้าครับผม