ความรื่นรมย์

ชีวิตมนุษย์เรานี้ มีหลากหลายแง่มุม วันนี้เราจะพูดถึงความสบายอกสบายใจของมนุษย์กันซักนิด อันว่าเกิดมาแล้วเติบโตมาแล้ว คนเราได้เรียนรู้ รับรู้สิ่งต่างๆมากมายจากสิ่งแวดล้อมรอบๆตัว ยังผลให้เกิดความสัมพันธ์ระหว่างอารมณ์ความรู้สึก กับสิ่งแวดล้อมและสถานการณ์ใดๆที่เกิดขึ้น ณ ขณะนั้น บางครั้ง เรารู้สึกสบายใจกับวิวสวยๆ การได้คุยกับคนอื่นอย่างถูกคอ กินอาหารที่อยากกิน ได้ไปในที่ที่อยากไป นอนฟังเพลงที่ชอบ หรือแม้แต่การอยู่คนเดียวเงียบๆ หลากหลายมากมายที่มนุษย์เรา ได้หาความสุขให้กับตนเอง ความรื่นรมย์เล็กๆน้อยๆเหล่านี่ เป็นสิ่งที่น่าจะเกิดขึ้นกับเราทุกๆวัน อาจเป็นช่วงเวลาเพียงไม่กี่นาที เอาไว้ถ่วงดุลกับความเครียดและกดดัน จากสารพันปัญหา ให้เราได้มีเวลาผ่อนคลาย สบายๆกับทุกๆเรื่อง ปล่อยวางลงซักพัก ก็คงดี
 ยังมีความรื่นรมย์อีกหนึ่งชนิดที่ผู้เขียนอยากนำเสนอ เป็นความรื่นรมย์ที่ไม่พึงประสงค์ คืออย่างไร หาใช่สิ่งเดียวกับความรื่นรมย์ข้างต้นที่กล่าวมาไม่ แต่เป็นความรื่นรมย์บนความทุกข์ระทมของตัวเองและผู้อื่นนั่นเอง
หากเรามองแนวคิดนี้เป็นพลวัติ การกระทำสิ่งใดหรือไม่ทำสิ่งใดของเรานั้น ย่อมจะส่งผลกระทบต่อสิ่งอื่นๆ ผลกระทบต่างๆที่เกิดขึ้นมากน้อยก็ให้พิจารณากันตามเหตุปัจจัย ในบางเวลา บางพื้นที่ ย่อมมีรายละเอียด มีบริบทที่แตกต่างกัน ตั้งแต่เล็กน้อยจนถึงต่างกันสุดขั้ว เหล่านั้นนั่นเอง จึงอาจทำให้ความรื่นรมย์กับความขมขื่นกลายเป็นสิ่งๆเดียวกัน กล่าวคือ สิ่งรื่นรมย์ในวันนี้ เมื่อวันเวลาผ่านไปบริบท ปัจจัยแวดล้อมเปลี่ยนไปการทำหรือไม่ทำในสิ่งเดียวกันนั้นอาจกลับเป็นสิ่งที่ทำให้เราต้องทุกข์ทนขมขื่นก็เป็นได้ 
อย่างไรก็ตามแนวคิดนี้เป็นแนวคิดส่วนตัว เป็นสมมุติฐานที่ตั้งขึ้นมาแต่ยังไม่ได้รับการพิสูจน์ เพราะตัวแปรต่างๆที่จะนำมาสังเกตุศึกษานั้นเลือนลอยเกินที่จะควบคุม และวัดปริมาณได้ อาจจะเข้าใจยากซักหน่อย แต่ไม่แปลก เพราะผู้เขียนเอง บางครั้งก็ไม่เข้าใจตัวเองเหมือนกัน
ฟังดูอาจจะวกวน ก็ผมน่ะคนนะครับ ขนาดกาแฟยังคนเลย
ไปน้ำขุ่นๆอย่างงี้ ก็ยังดีกว่าไม่มีไรเขียน