โดยส่วนผมเอง ผมมองดนตรีและศิลปะในเชิงบวก เป็นแรงบันดาลใจ เป็นความงาม ความหวัง ความรุ่งโรจน์ของสติปัญญา หลายๆครั้งผมได้มีโอกาสสัมผัสกับงานศิลปะในอีกด้านนึง ซึ่งตรงกันข้ามมุมมองของผมอย่างสิ้นเชิง มันคือ ความมืดมน สิ้นหวัง เศร้าหมอง ความเคียดแค้น ชิงชัง
ผมจึงได้เรียนรู้อีกว่า การแสดงออกถึงความคิดในตอนที่มนุษย์ถ่ายทอดออกมาเป็นสิ่งที่เราเรียกว่า ดนตรีและศิลปะนั้น แท้จริงแล้วก็ไม่ได้เกิดจากความสุขแต่เพียงด้านเดียว เช่นเดียวกับที่มนุษย์ได้ตระหนักว่าในชีวิตของคนหนึ่งคนนั้น มันเต็มไปด้วยความสุขสมหวังผสมกับความทุกข์เศร้าตรมในอัตราส่วนที่แตกต่างกัน ตามอัตลักษณ์ อัตตภาพ ตามความเป็นปัจเจกของแต่ละคน ความรู้สึกของผู้ที่ถ่ายทอดออกมาในช่วงเวลานั้น จึงเป็นตัวกำหนดทิศทางของสิ่งที่ถ่ายทอดออกมาว่าจะเป็นด้านบวกหรือลบ และยังไม่รวมถึงการตีความของผู้รับ ผู้เสพงาน ว่าจะตีความไปในทางใด นั้นยังไม่รวมถึงการไม่มีการตีความแปลความหมายใดๆเลย ใช้เพียงความรู้สึกจากรสสัมผัสในครั้งแรก เป็นตัวบ่งชี้ ว่ายอมรับหรือไม่เท่านั้นเอง หลายๆครั้งผมรู้สึกเคลิบเคลิ้มไปกับงานด้านลบ ด้านมืด หรืดสุดแท้แต่จะเรียก ซึ่งก็เกิดขึ้นเสมอๆโดยไม่แพ้ความรู้สึกด้านบวก และไม่ใช้อาจเป็นมาตรฐานในการในการกำหนดรสนิยมในการเสพดนตรีและงานศิลปะของผู้อื่นได้เลย
หากตีความคำว่าสุนทรีภาพแล้ว หากจะให้ความสำคัญที่ความหมายด้านบวกแต่ด้านเดียว ออกจะไม่เป็นธรรมนัก เพราะในความเป็นจริง มีผู้คนบางคน ซึ่งอาจจะมีมากมายกว่าที่เราคาดไว้ ที่มีพึงพอใจที่จะได้เห็น ความหายนะ ความวุ่นวายโกลาหล ความไม่สงบ ทั้งภายนอกและภายในจิตใจคนอื่น ไม่มีข้อพิสูจน์ที่ชัดเจนว่าสิ่งที่ผมได้กล่าว จะมีมูลความจริง แต่เมื่อใดที่ผมได้ลองนึกทบทวน ไปในบางสภาวะ บางสถานการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตที่ผ่านมา ยกตัวอย่างให้เห็นอย่างง่ายและพอให้เห็นภาพชัดเจน ในตอนที่ดูหนัง อ่านนิยาย หรือแม้แต่ในบางเหตุการณ์ที่เกิดขึ้นในชีวิตของมนุษย์เรา เมื่อเราเห็นตัวโกงตัวร้ายในเรื่อง ศัตรูของคุณ เพลี่ยพล้ำให้กับพระเอกหรือตัวคุณ เมื่อจุดจบของตัวโกงเหล่านั้นใกล้มาถึง ผมเองอยากจะเห็นตัวโกงตัวร้ายเหล่านั้นมีจุดจบที่ทำให้ผมรู้สึก สาแก่ใจ กับสิ่งชั่วร้าย ที่ตัวละครเหล่านั้น เคยทำมา เคยทำกับคุณ หรือคนที่คุณรักเคารพ ใช่ครับ คำว่าสาแก่ใจหรือสะใจนี่เอง คือแรงกระตุ้นที่อยากให้ผมเห็นความรุนแรง ความหายนะ ไม่ว่าอะไรก็ตาม ขอให้มันเป็นสิ่งเลวร้ายมากๆ สำหรับตัวละคร หรือคนเหล่านั้น ไม่ว่าจะเป็นนิยาย ละครหนัง หรือในชีวิตจริง ผมจะพึงพอใจมากๆ เมื่อหายนะเหล่านั้นมาถึงคนจำพวกนี้อย่างรวดเร็วทันใจและรุนแรง และอย่างสาสม รึว่า มันก็คือสุนทรียภาพในอีกด้านนึงนั่นเอง เอ ..รึผมจะตีความความหมายของสุนทรียภาพผิดไปซะก็ไม่รู้
ไว้ต่อตอนหน้าครับ แชร์ความคิดของผู้อ่านมาได้ครับ มุมมองของคุณ จะช่วยเปิดมุมองของผมครับ
ที่ไหนๆก็ได้ ขอให้เราชอบก็พอ ไม่ต้องรอให้ตายก่อนก็ไปได้ ทั้งโลกแห่งความจริงและโลกสมมุติ ที่ๆทุกอย่าง เป็นไปอย่างที่เรา อยากให้เป็น
สมัครสมาชิก:
ส่งความคิดเห็น (Atom)
ข่าวดี มีมานานแล้วครับ
กราบสวัสดีคุณผู้อ่านที่รักทุกท่านอีกครั้งหนึ่ง หลังจากห่างหายไปจากการอัพเดตบล็อคไปนาน ผมก็ขออนุญาตกลับมาทำหน้าที่อีกครั่งหนึ่ง สำหรับวั...
-
รับปากกับข้า ว่าเอ็งจะยึดมั่นอยู่ในศีลธรรม อย่าได้ใช้ดนตรีไปในทางที่เสื่อม คิดเอาดีเอาเด่น หักหาญผู้อื่นเป็นขาด และต่อแต่นี้...
-
แหลมพรหมเทพ เป็นอีกหนึ่งไฮไลท์ของภูเก็ต ที่แขกไปใครมาก็ไม่อยากจะพลาดการมาเยือนสถานที่แห่งนี้ แหลมพรหมเทพห่างจากหาดราไวย์ไม่ถึงสิบนาทีโดยรถย...
-
ฟอร์เรสท์ กัมพ์ อัจฉริยะปัญญานิ่ม (Forrest Gump) เป็นภาพยนตร์แนวชีวิต - เบาสมอง ที่ออกฉายใน ค.ศ. 1994...
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น