บอกตรงๆว่ายังไม่เก็ทกับวิธีการทำบล็อกนี่เลย

เผื่อมีคนเค้าเข้ามาแกล้งเราละ แหม คิดไปได้ นี่เป็นอีกหนึ่งในหลายอย่างในชีวิตที่คิดอยากทำ การมีคอลัมน์เป็นของตัวเองนี่มันรู้สึกดีจริงๆ หลายๆคนที่รักการอ่านเขียน น่าจะเข้าใจความรู้สึกของผมตอนนี้ ผมก็คิดเข้าข้างตัวเองไปว่า สิ่งที่ยิ่งใหญ่ก่อตัวมาจากสิ่งเล็กน้อยเป็นฐานเสมอ เขียนมันเข้าไป เมื่อรักชอบทางนี้ก็ควรเริ่มต้นซะหน่อย ความจริงควรจะเป็น "เอามันให้เต็มที่ ไม่ได้ดีอย่าเลิก" ประมาณนั้น แต่ผมไม่บังคับขืนใจตัวเองอย่างงั้นหรอก งานเขียนของผมนี้ แทบเรียกว่าเป็น "งานเขียน" ไม่ได้ มันสบายๆ หละหลวม ขาดทักษะและความรู้ในสิ่งที่ทำ และไม่มีจุดประสงค์ที่ชัดเจน บอกได้แค่ว่า ทำออกมาเพราะอยากทำ มีแรงบันดาลใจมากมาย หลากหลาย แต่ไม่เคยได้เรื่มต้น วันนี้ ทุกสิ่งดูเหมือนจะพร้อมมากขึ้น เป็นโอกาสดีที่ควรเริ่ม และบัดนี้มันอุบัติขึ้นแล้ว ทุกสิ่งอันก็ควรจะพัฒนาให้ดีขึ้นตามชั่วโมงบิน หวังว่าจะดีขึ้นเรื่อยๆละ ขอวิงวอนต่อสิ่งศักดิ์สิทธิ์ จงดลบันดาลให้ผมมีเรื่องมาเขียนทุกวันๆ เขียนได้ยาวๆ เขียนได้น่าสนใจ น่าติดตามด้วยเถ๊อะ สาาาาาาธุ