การแปรรูปและการถนอมอาหาร

ผลผลิตทางการเกษตรต่างๆที่เก็บเกี่ยวมาได้ ไม่ว่าจะเป็นพืชผักผลไม้หรือผลผลิตจากสัตว์เลี้ยง เมื่อเหลือจากการใช้บริโภคเองหรือเหลือขาย เราก็สามารถแปรรูปและถนอมเอาไว้ บริโภคหรือขายได้อีก และเมื่อผลผลิตเหล่านี้ได้ถูกแปรรูปไป ก็มักจะมีมูลค่าเพิ่มขึ้นตามกระบวนการที่เพิ่มมาด้วยเช่นกัน
แม้ว่ามนุษย์เราอยู่ต่างพืนที่ ต่างวัฒนธรรมก็ตาม การแปรรูปผลผลิตกลับมีความคล้ายคลึงกัน หรือหากจะแตกต่างกัน ก็เป็นเรื่องรายละเอียดเล็กน้อยเท่านั้น นั่นหมายความว่า ทุกชาติทุกวัฒนธรรม ใช้หลักในการแปรรูปหรือถนอมอาหารเดียวกัน คือ การกระทำอย่างใดอย่างหนึ่งกับผลผลิตที่ได้มา เพื่อให้เก็บไว้บริโภคได้นานขึ้น รสชาติดีขึ้น และเมื่อถึงฤดูกาลที่ขาดแคลนอาหาร ก็จะนำออกมาบริโภคได้ทันที หากเป็นปัจจุบันก็คงทำกันเพื่อตอบสนองความต้องการด้านการค้าเป็นหลัก
ผมเคยเดินตามห้างสรรพสินค้าแห่งนึง และบังเอิญไปเจอกับกิมจิบรรจุถุงสำเร็จวางสงบนิ่งอยู่ช่องเย็นแช่สินค้า สีสันหน้าตาชวนให้ลิ้มลองเหมือนในทีวีไม่มีผิด ด้วยความที่กระแสเกาหลีมาแรงและความอยากรู้อยากเห็น ว่า กิมจิ ของ ที่เค้าว่าอร่อยนักหนาแถมเป็นอาหารประจำชาติเกาหลีนั้น มันจะมีรสชาติยังไงกันหนอ ผมไม่รีรอที่จะจ่าย เพื่อแลกกับประสบการครั้งแรกของผมกับกิมจิที่แสนจะน่ากินถุงนั้น เมื่อได้กิมจิมาแล้ว ผมตรงไปที่ฟู้ดคอร์ทเพื่อที่จะลองชิมมันในทันที คำแรกที่ผมได้เอื้อนเอ่ยออกมา หลังจากกินเข้าไปคำแรก มันไม่สุภาพสักหน่อย แต่ได้อารมณ์มาก "บัดซบ"  ผมคำรามกับตัวเองเบาๆกิมจินี่ มันมีรสชาติไม่แตกต่างไปจากผักดองถุงละห้าบาทที่ขายในตลาดสดบ้านเราเลยซักกะนิด ผมรู้สึกเวทนาตัวเองเล็กน้อย และมันก็ทำให้ผมอยากระบายความรู้สึกเฮงซวยเช่นนี้กับใครซักคน ผมหยิบโทรศัพท์ขึ้นมา แล้วส่งเอสเอ็มเอสถึงเพื่อนคนหนึ่งใจความว่า "มึงรู้ไหมเพื่อน กิมจิน่ะ มันก็ส้มผักบ้านเราดีๆนี่เอง"  (ส้มผัก คือ ผักดอง ในภาษาอีสาน) ผมกดส่งไปหวังว่าจะได้รับข้อความตอบกลับหรือโทรกลับจากเพื่อน เพื่อที่จะรู้ว่า มันรู้สึกยังไงที่ได้รู้ความจริงอันน่าหัวร่อนี้ แต่ไม่มีการติดต่อกลับมา ผมคิดว่า มันคงไม่สนใจว่ากิมจิมันมีรสชาติเป็นยังไงเหมือนส้มผักหรือเปล่า ไม่ก็ มันอาจจะรู้มาตั้งนานแล้ว และคงขำกลิ้งไปกับความจริงนี้ไปตั้งนานแล้วก็เป็นไปได้
หัวข้อในวันนี้ อันเนื่องมาจากรายการสารคดีรวมพลคนรักชีส ของต่างประเทศครับ เห็นเค้าทำชีสแล้วมันน่ากินจริงๆ คิดว่าน่าจะอร่อยกว่ากิมจินะ
ตอนหน้า ผมจะมาต่อเรื่องนี้โดยเจาะจงไปที่ผลผลิตเป็นชนิดๆไป ผมคงมีอะไรๆเขียนได้อีกหลายตอน หวังว่าผู้อ่านจะไม่เบื่อซะก่อน นะขอรับกระผม