แด่มวลมนุษยชาติ

D G A D G A


นั่นไม่ใช่ของDฉันหรอก ที่เธอGได้ไป ไม่ต้องขอบDใจ เพราะฉันเป็นเพียง แค่Gคนส่งผ่าน ได้โปรดจงDรับไป เติมGเต็มหัวใจ และส่งต่อDไปในยามที่คนต้องการG A ในยามขาดแคลนD G A D G A
ในบางDครั้งบางที มันจำเป็นGกว่าเงินทอง ของใด Dมันถูกส่งออกไปจากหัวGใจ ไปสู่หัวใจ D คนท้อแท้คนสิ้นหวัง Gคนที่ชีวิตนั้นพังทEmลาย ก็มุ่งGหมายที่จะAได้มา
**Gหล่อเลี้ยง หัวF#mใจที่แห้งผาก ของEmคนอ่อนAแอสิ้นแรงDใจ ได้EmไปF#mต่อGไป ด้วยF#mใจที่เต็มเปี่ยมด้วยEmพลัง ***ด้วยความGหวังและด้วยAกำลังDใจ
D G A D G A
บนเส้นDทางชีวิตคน จะกี่Gร้อยกี่พันหนนะ ที่Dคนจากเบื้องบนนั้นGลองใจ มีคนมากDมายต้องแพ้พ่าย แต่สิ่งGใดที่ทำให้เขายังหยัดEmยืน สู้ต่อGไปโดยไม่Aยอมแพ้


****ความGหวังเป็นสิ่งสุดAท้ายที่เหลือF#mอยู่หากยังไม่สิ้นศรัทธาA และGกำลังใจจะAหลั่งไหลมาF#mประหนึ่งมหาBmนทีAจากGคนหนึ่งสู่อีกAคน ส่งF#mไปจากBmใจที่AเราGมี ส่งAไป (ซ้ำ **,***,***,***)

ภาพประกอบ หาดในยางในอุทยานแห่งชาติสินีนาถ(แสงจากสวรรค์)



ข้างบนนั่นก็คือบทเพลงที่มีชื่อเรียกเท่ๆว่า แด่มวลมนุษยชาติ ผมเริ่มเขียนเพลงนี้ขึ้นมาเมื่อ 27 มรกราคม 2559 และเขียนจนเสร็จในอีกสองวันถัดมา ส่วนชื่อเพลง ผมละไว้ เพราะยังนึกไม่ออกว่าจะใช้ชื่อเพลงว่าอะไรดี จึงจะเหมาะกับเนื้อหา จนเกิดปิ๊งกับชื่อนี้เมื่อสักก่อนปีใหม่มานี้เองครับ เป็นเพลงที่เนื้อร้องและทำนองมาพร้อมๆกันครับ ซึ่งไม่เกิดขึ้นบ่อยนักสำหรับผม ช่วงที่เขียนเพลงนี้ ผมกำลังอยู่ในช่วงตกงาน(อีกแล้วครับท่าน) และพอมีเงินเหลือใช้บ้าง จึงอยากเว้นวรรคพักสักหน่อย พอมันว่างก็เอากีต้าร์มากอดมาเกาเล่น ก็ได้มาเป็นเพลงอย่างที่เห็นนี่ละครับ จังหวะและอินโทรของเพลงมันออกจะคุ้นหูผู้ฟังอยู่บ้าง เพราะมันดันไปเหมือนกับอินโทรของเพลง รู้ตัวหรือเปล่า ของวง เปเปอร์แจม เมื่อนานมาแล้วครับ ซึ่งผมเองก็ไม่ได้ตั้งใจให้ออกมาเหมือนเลย คืออย่างที่บอกครับ ตอนเริ่มเขียน มันมีเนื้อเพลงท่อนแรกปรากฏขึ้นในหัว ผมก็เอากีต้าร์มาลองเล่นคลอๆ ลองคอร์ดต่างๆไปเรื่อย พอเขียนไปเนื้อท่อนแรกเสร็จ เลยลองใส่อินโทรดู ปรากฏว่ามันเหมาะครับ เข้ากันดี ตอนนั้นนึกตั้งนานว่า ทำนองกับอินโทรทำไมมันเหมือนเคยได้ยินจากจากที่ไหนของใครสักวงนี่แหละ ก็มานึกออกที่หลังเมื่อแต่งเสร็จและเอามาซ้อมอยู่เป็นสิบๆรอบนู้นแน่ะ แล้วก็ขอชี้แจงตรงนี้เลยนะครับว่า ไม่ได้มีเจตนาจะลอกเลียนแบบแต่อย่างใด ถ้าคุณผู้อ่านได้ลองเล่นหรือลองฟังเพลงนี้ของผม ก็จะรู้ว่า มันเหมือนกันแค่ท่อนอินโทร จังหวะกับท่อนกลางที่เชื่อมเนื้อท่อนที่สามเท่านั้นเองครับ ออ และเป็นเพลงแรกและเพลงเดียว ที่สมบูรณ์ทั้งเนื้อร้องทำนองในช่วงเวลาสองปีกว่าๆที่อาศัยอยู่ในภูเก็ต ในขณะที่เพลงอีกหลายๆเพลง ยังคงเป็นแค่เมโลดี้เปล่าๆ หรือคีย์เวิร์ดประโยคสองประโยคเท่านั้นครับ เพลงที่แต่งๆก่อนหน้าเกือบทั้งหมดก็จะมีลักษณะคล้ายๆอย่างนี้ครับ คือค่อยๆมาที่ละส่วน ส่วนเพลงอื่นๆที่เคยเขียนไว้ก่อนที่จะมาอยู่ภูเก็ต ก็จะทยอยๆลงมาให้อ่านแก้เบื่อ เปลี่ยนบรรยากาศกันเรื่อยๆครับจนกว่าของจะหมด เอิ้กๆๆ




ความมุ่งหวังตั้งใจ ในการที่อยากจะมีผลงานเพลงเป็นอัลบั้ม ที่สมัยก่อนเค้าเรียกกันว่า ออกเทป เป็นของตัวเองตั้งแต่ยังเป็นวัยรุ่น จนวันนี้สี่สิบแล้ว นั้น ไม่เคยมีวันจางหายไปในความคิดคำนึงของผมเลยครับ ผมก็ว่าจะทำของผมแบบนี้ไปเรื่อยๆ จะสี่สิบจะห้าสิบหกสิบ จะอายุเท่าไหร่ก็ช่างหัวมันปะไรมันก็ไม่ใช่ปัญหาหรอก ถ้าจะทำซะอย่าง มันคือ animal will doครับ เอ้ย !มันอยู่ที่ใจต่างหากเล่า ปัดโถ่วว เอิ้กๆๆๆ จริงไหมครับคุณผู้อ่าน


สุดท้ายนี้ ผมขอมอบบทเพลงนี้ แด่มวลมนุษยชาติ ให้กับผู้คนบนโลกใบนี้ทุกผู้ทุกนามครับผม จนกว่าจะพบกันใหม่ สวัสดีครับ