สามรูปบนที่ผู้อ่านได้เห็นนั้น เป็นบรรยากาศในยามค่ำคืนบางส่วนของตัวเมืองภูเก็ต จำได้ว่าทั้งสามภาพ ถ่ายหลังจากกินสุกี้ที่ตลาดเกษตร แล้วอยากเดินย่อยอาหารก่อนกลับไปนอน ว่าแล้วก็คว้ามือถือเดินทอดน่องไปตามถนน แล้วมองหามุมมองสวยๆ แล้วก็ถ่ายๆๆ ตึกรามบ้านช่องที่เขาเรียกว่า ชิโน-โปรตุกีส นั้น มีอาณาบริเวณไม่มากครับ แบบว่าเดินดูเพลิน ๆไม่น่าจะถึงชั่วโมงก็ทั่วแล้ว ไม่นับอาคารเก่าของศูนย์ราชการที่มีความสวยงามไม่แพ้กัน แต่อยู่อีกโซน แต่ก็ไม่ได้ไกลกันมาก สำหรับใครที่ยังไม่รู้ ก็ขอแนะนำตึกสวยๆที่ดีต่อคนชอบถ่ายรูป ก็ต้องตึกของธนาคารละครับคุณผู้อ่าน ของเค้าดีจริง มีเกือบทุกเจ้า ครับในตัวเมืองมีความโดดเด่นด้านดีไซน์จริงๆ ทั้งสีม่วง สีเขียว สีเหลือง สีฟ้า สีน้ำเงิน แต่ถ้าถามผม ผมให้สีเขียวชนะเลิศครับ
ช่วงกลางปีที่ผ่านมา ทางการภูเก็ต ได้ดำเนินการ นำสายไฟฟ้า สายเคเบิ้ลต่างๆลงใต้ดินเพื่อทัศนียภาพที่สวยงาม เมื่อปราศจากสายระโยงระยาง น่าเสียดายที่ยังไม่สามารถทำได้ทั่วทั้วเมือง เพราะต้องใช้งบประมาณสูงมาก และมีขั้นตอน ข้อจำกัดยุ่งยากมากมาย แต่ พอเอาสายพวกนี้ ลงดินแล้ว เมืองก็สวยสมใจครับ
ภาพที่เห็นเป็นเหมือนร้านเหล้านั่น อยู่เลยวงเวียนสุรินทร์ไปทางสะพานหินไปเล็กน้อย อยู่ในซอยเล็กๆสั้นๆ ถ้าไปก็หาไม่ยากครับ ร้านนี้ดนตรีจะเป็นแนวแจ๊ส ใครชอบแจ๊สผมแนะนำครับ เจ้าของร้านเป็นนักดนตรีชาวฟิลิปปินส์ดึกๆจะมีนักดนตรีเค้ามาแจมกัน ร้านเล็กๆบรรกาศกันเอง เสียอยู่อย่าง เปิดเฉพาะคืนวันพุธวันเดียว ทำไมไม่รู้ ไม่เคยถาม อินดี้สุดๆ อาจมีการเปลี่ยนแปลงนะครับ เพราะไม่ได้ไปเป็นปีแล้ว
สำหรับคอเพลงบูลส์ก็มีอีกร้านครับ ไม่ไกลจากร้านนี้เท่าไหร่ เดินก็ไม่ถึงห้านาทีครับ ผมไปเจอตอนเอาผ้าไปซักร้านหยอดเหรียญ อยู่ติดกันครับ เลยลองเข้านั่งฟังเพลงรอผ้า ปราดุกว่า เอ้ยปรากฏว่า แหล่มครับ ไม่แพ้ผับดีๆผับนึงเลย เจ้าของร้านเป็นคนภูเก็ตครับ ถ้าคุณชอบบลูส์ ไม่ควรพลาดร้านนี้ครับ ร้านนี้ก็ไม่ได้เปิดทุกวันนะ ถ้าจะไปก็เสี่ยงดวงดูครับ ที่ผมไปวันนั้นเป็นคืนวันเสาร์ บรรยากาศก็ประมาณนี้ครับ
ไม่มีความคิดเห็น:
แสดงความคิดเห็น