คลื่น

ฟังเขามา เขาว่าเรื่องของหัวใจ
จะเด็กหรือโต เพียงใด ยังไงใจก็เท่ากำมือ
ถ้าหากใจต้องกัน คล้ายๆ จะมีคลื่นอะไรบางอย่าง
กระจายส่งไป จากใจถึงใจ
มีเล็กน้อย ก็ส่งไปเล็กน้อย
มีเล็กน้อย ของเธอน่ะมีหรือเปล่า
เพียงเล็กน้อย แม้เธอส่งมาเล็กน้อย
รอเล็กน้อย รักเราก็โตคบฟ้า
พอเข้าใจ ก็ส่งคลื่นไปถึงกัน
ปรับแต่งคลื่นความสัมพันธ์
คอยดันคลื่น อย่าพันของใคร
ถ้าหากโดนรบกวน คล้ายๆ
จะมีคลื่นของใครบางอย่างกระจายส่งมา
อย่าเปลี่ยนคลื่นไป








ข้างบนนั่นเป็นเนื้อเพลง มีเล็กน้อย โดยศิลปินในดวงใจผมอีกหนึ่งคน พี่ติ๊กชิโร่โต้ชีริกนั่นเอง เพลงนี้อยู่ในอัลบั้มเดี่ยวชุดแรกของพี่ติ๊กที่ใช้ชื่อชุดว่า โชะไชโย
 *โชะ ไชโย คือ สตูดิโออัลบั้ม ชุดแรกของ ติ๊ก ชีโร่ ออกกับ นิธิทัศน์ โปรโมชั่น จัดจำหน่ายโดย ออนป้า วางแผงปลายปีพ.ศ. 2533
*อ้างอิงจาก วิกิพีเดีย
เป็นเพลงจังหวะเต้นรำสนุกสนานที่มีเนื้อหาน่าสนใจไม่น้อย การพูดถึงความคิดถึง ความห่วงหาอาทรกัน สัมพันธ์รักของหนุ่มสาว โดยใช้คลื่นเป็นสัญลักษณ์ เป็นตัวแทนนั้น เป็นงานศิลปะที่แทรกเรื่องราวของวิทยาศาสตร์เข้าไปผสมผสานอย่างกลมกลืนแยบยล พี่ติ๊กแกจะต้องการสื่อสารแบบนี้รึเปล่าผมไม่ทราบ แต่ผมจะตีความของผมอย่างนี้แหละ เอิ้กๆๆๆ


เราทราบดีว่าการวัดชีพจรโดยการใช้จังหวะการเต้นของหัวใจผ่านอุปกรณ์อิเล็คทรอนิกส์ ให้เราเห็นจากจอมอนิเตอร์ในรูปแบบของคลื่น หยักขึ้นลงสูงๆต่ำๆ ตึกๆ .....ตึกๆ......ตึกๆ ......พอนึกภาพออกใช่ไหมครับ




 นี่เป็นอีกหนึ่งรูปแบบของสิ่งที่เราเรียกว่า คลื่น จริงๆแล้ว คลื่นมันคืออะไรกันแน่ ที่เราเคยๆได้ยินได้ฟังมามันมีหลายชนิดหลายรูปแบบเลยละ มันเกี่ยวข้องกับชีวิตประจำวันของเราอย่างไรบ้าง ผู้อ่านท่านใดที่เคยเรียนวิชาฟิสิกส์ตอนม.ปลายน่าจะพอทราบว่าเจ้านี้มันคืออะไร แต่สำหรับผู้อ่านท่านอื่นๆที่ไม่มีพื้นฐานทางนี้มาเลย ก็ไม่น่าจะยากเกินความเข้าใจ ลองเปิดใจรับดูครับ เอาเป็นว่าตอนนี้ เรามาทำความรู้จักกับเจ้าสิ่งที่เรียกว่า คลื่น กันเถอะครับ


เสียงคลื่นซัดสาด มองเห็นไกลสุดขอบฟ้า มีทะเลทุกเวลา แต่บางทีไม่มี เธอ........(เพลงคิดถึง โดยพี่ปูพงษ์สิทธิ์ คำภีร์)

      คลื่นทะเลที่หาดไม้ขาว ภูเก็ต


คลื่นคืออะไร คลื่นเป็นปรากฏการณ์ทางธรรมชาติ ที่เกิดขึ้นเป็นปกติสามัญบนโลกใบน้อยๆใบนี้ ตั้งแต่ระดับอนุภาคเล็กจิ๋วที่ไม่สามารถมองด้วยตาเปล่าไม่เห็นอย่างอะตอม ไปจนถึงระดับมหภาคอย่างจักรวาลกาแล็คซี่หรือเอกภพเลยละครับ โดยมีพลังงานชนิดต่างๆเป็นแหล่งกำเนิด ไม่ว่าจะเป็นพลังงานแสง รังสี ความร้อน เสียง ไฟฟ้า แม่เหล็กไฟฟ้าฯลฯ


คลื่น เป็นการปลี่ยนแปลง การรบกวนจากสภาวะสมดุลของสสาร อนุภาค พลังงานในรูปแบบต่างๆจากหยุดนิ่งไม่ไหวติง หรือเคลื่อนที่ในอัตราเร็วคงที่ มีเสถียรภาพ กลายเป็นขยับเขยือน เคลื่อนที่ สั่นสะเทือน จนเกิดแรงกระเพือมแพร่กระจายแผ่ขยายออกไปรอบๆ จากศูนย์กลางแหล่งกำเนิด โดยมีทิศทาง ความถี่ ที่แตกต่างกันไปตามชนิดของคลื่นและการถ่ายเทพลังงานจากแหล่งกำเนิด นั่นเองละครับ
แล้วคลื่นเนี่ย มันมีกี่รูปแบบกี่ประเภทกี่ชนิดกันละ?


*** ชนิดของคลื่น




คลื่นเป็นปรากฎการณ์ที่เกี่ยวกับการเคลื่อนที่รูปแบบหนึ่ง คลื่นสามารถจำแนกตามลักษณะต่าง ๆได้ดังนี้
1.   คลื่นที่จำแนกตามลักษณะการอาศัยตัวกลาง(คลื่นชนิดนี้ต้องอาศัยตัวกลางในการเคลื่อนที่)
       1.1   คลื่นกล (Mechanical wave)   เป็นคลื่นที่เคลื่อนที่โดยอาศัยตัวกลางซึ่งอาจเป็นของแข็ง ของเหลว หรือก๊าซก็ได้ ตัวอย่างของคลื่นกลได้แก่ คลื่นเสียง(มีก๊าซหรืออากาศเป็นตัวกลาง) คลื่นที่ผิวน้ำ(มีของเหลวคือน้ำเป็นตัวกลาง) คลื่นในเส้นเชือก(มีของแข็งคือเชือกเป็นตัวกลาง) เป็นต้น
       1.2   คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า (Electromagnetic waves)   เป็นคลื่นที่เคลื่อนที่โดยไม่อาศัยตัวกลาง สามารถเคลื่อนที่ในสุญญากาศ(หรือในอวกาศ)ได้ เช่น คลื่นแสง คลื่นวิทยุและโทรทัศน์ คลื่นไมโครเวฟ รังสีเอกซ์ รังสีแกมมา เป็นต้น เป็นคลื่นที่รัฐบาลนำไปให้เอกชนประมูลซึ่งมีมูลค่าสูงเป็นพันๆหมื่นล้านบาทอย่างที่เราเห็นในข่าวนั่นละครับ(เราประยุกต์ใช้ประโยชน์จากความรู้นี้ในหลากหลายรูปแบบของการติดต่อสื่อสาร ทั้งวิทยุสื่อสาร วิทยุ โทรทัศน์ อินเตอร์เน็ตผ่านดาวเทียม การสื่อสารระยะไกลระหว่างโลกกับยานอวกาศ สถานีอวกาศ ดาวเทียม ทั้งด้านการทหาร การแพทย์ และอุตสหกรรมอีกมากมายหลายสาขา)
2.   คลื่นที่จำแนกตามลักษณะการเคลื่อนที่
       2.1   คลื่นตามขวาง หรือคลื่นแนวดิ่ง(Transverse wave)   เป็นคลื่นที่อนุภาคของตัวกลางเคลื่อนที่ในทิศตั้งฉากกับทิศการเคลื่อนที่ของคลื่น มักจะมีตัวกลางในการเคลื่อนที่ที่เป็นสสาร ที่เราสามารถมองเห็นได้ด้วยตาเปล่าชัดเจน ตัวอย่างของคลื่นตามขวางได้แก่ คลื่นในเส้นเชือก คลื่นผิวน้ำ
       2.2   คลื่นตามยาว (Longitudinal wave)   เป็นคลื่นที่อนุภาคของตัวกลางเคลื่อนที่ไปมาในแนวเดียวกับทิศการเคลื่อนที่ของคลื่น ตัวอย่างของคลื่นตามยาวได้แก่ คลื่นเสียง คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า คลื่นพวกนี้เป็นอนุภาคที่เล็กมากจนไม่สามารถมองเห็นตัวคลื่นได้ด้วยตาเปล่า
3.   คลื่นที่จำแนกตามลักษณะการเกิดคลื่น
       3.1   คลื่นดล (Pulse wave)   เป็นคลื่นที่เกิดจากแหล่งกำเนิดถูกรบกวนเพียงครั้งเดียว (ได้คลื่นหนึ่งลูก)
       3.2   คลื่นต่อเนื่อง (Continuous wave)   เป็นคลื่นที่เกิดจากแหล่งกำเนิดถูกรบกวนเป็นจังหวะต่อเนื่อง (ได้คลื่นหลายลูกต่อเนื่องกัน)
ส่วนประกอบของคลื่น
สันคลื่น (Crest)   เป็นตำแหน่งสูงสุดของคลื่น หรือเป็นตำแหน่งที่มีการกระจัดสูงสุดในทางบวก
ท้องคลื่น (Crest)   เป็นตำแหน่งต่ำสุดของคลื่น หรือเป็นตำแหน่งที่มีการกระจัดสูงสุดในทางลบ
แอมพลิจูด (Amplitude)   เป็นระยะการกระจัดมากสุด ทั้งค่าบวกและค่าลบ
หากคุณผู้อ่านสังเกตุคลื่นชีพจรที่เราเคยเห็นในหนัง คือถ้าไม่มีชีพจร ไอ้เส้นคลื่นยึกๆยือๆที่ปรากฏบนจอมอนิเตอร์นั้นมันจะไม่มี มันจะเป็นเส้นตรงแนวนอนไหลไปทางขวาใช่ไหมครับ ตรงกันข้าม เมื่อมีชีพจร ไอ้เส้นนี่มันจะหยักๆขึ้นๆ(สันคลื่น)ลงๆ(ท้องคลื่น)ทั้งล้ำขึ้นไป และลดต่ำลงมาจากเส้นตรงที่กล่าวไปเมื่อครู่นี้ตามจังหวะการเต้นของหัวใจ ลักษณะที่ว่านี้คงพอจะอธิบายคำศัพท์สามคำข้างบนนั้นได้บ้างนะครับ คือท้องคลื่นกับสันคลื่นนี่ ที่จริงมันก็คือแอมพลิจูดนั่นแหละ เพียงแต่มันอยู่คนละด้านของเส้นนอน มันคือค่าของระยะห่างจากสัน หรือท้องคลื่น ที่ตั้งฉากกับเส้นนอนที่ว่านั่นเองครับ
ความยาวคลื่น (wavelength)   เป็นความยาวของคลื่นหนึ่งลูกมีค่าเท่ากับระยะระหว่างสันคลื่นหรือท้องคลื่นที่อยู่ถัดกัน ความยาวคลื่นแทนด้วยสัญลักษณ์  มีหน่วยเป็นเมตร (m)
ความถี่ (frequency)   หมายถึง จำนวนลูกคลื่นที่เคลื่อนที่ผ่านตำแหน่งใด ๆ ในหนึ่งหน่วยเวลา แทนด้วยสัญลักษณ์  มีหน่วยเป็นรอบต่อวินาที (s-1) หรือ เฮิรตซ์ (Hz)
คลื่นวิทยุจะมีหน่วยเป็นกิโลเฮิรตซ์สำหรับคลื่นAM(100-999 รอบต่อวินาที หรือเฮิรตซ์Hz)และเมกกะเฮิรตซ์สำหรับคลื่นFM(100000-999999รอบต่อวินาที หรือเฮิรตซ์Hz)
คาบ (period)   หมายถึง ช่วงเวลาที่คลื่นเคลื่อนที่ผ่านตำแหน่งใด ๆ ครบหนึ่งลูกคลื่น แทนด้วยสัญลักษณ์  มีหน่วยเป็นวินาทีต่อรอบ (s)
อัตราเร็วของคลื่น (wave speed)   หาได้จากผลคูณระหว่างความยาวคลื่นและความถี่
สมบัติของคลื่น (wave properties)
คลื่นทุกชนิดแสดงสมบัติ 4 อย่าง คือการสะท้อน การหักเห การแทรกสอด และการเลี้ยวเบน
การสะท้อน (reflection)   เกิดจากคลื่นเคลื่อนที่ไปกระทบสิ่งกีดขวาง แล้วเปลี่ยนทิศทางไปด้านตรงข้าม
การหักเห (refraction)   เกิดจากคลื่นเคลื่อนที่ผ่านสิ่งกีดขวาง แล้วทำให้อัตราเร็วและทิศทางของคลื่นเปลี่ยนไป (มุมกระทบ=มุมสะท้อน)
การเลี้ยวเบน (diffraction)   เกิดจากคลื่นเคลื่อนที่ไปพบสิ่งกีดขวาง ทำให้คลื่นส่วนหนึ่งอ้อมบริเวณของสิ่งกีดขวางแผ่ไปทางด้านหลังของสิ่งกีดขวางนั้น
การแทรกสอด (interference)   เกิดจากคลื่นสองขบวนที่เหมือนกันทุกประการเคลื่อนที่มาพบกัน แล้วเกิดการซ้อนทับกัน ถ้าเป็นคลื่นแสงจะเห็นแถบมืดและแถบสว่างสลับกัน ส่วนคลื่นเสียงจะได้ยินเสียงดังเสียงค่อยสลับกัน
ทั้งสี่คุณสมบัตินี้ คุณผู้อ่านสามารถสังเกตเห็นได้ในชีวิตประจำวันได้จาก คลื่นผิวน้ำ ครับ
ขอบคุณข้อมูล***จากเวบไซต์(บางข้อความผมได้พยายามเพิ่มเติมคำอธิบายเข้าไป หวังให้คุณผู้อ่านคงเข้าใจง่ายขึ้น มากขึ้นกว่าเดิมจากข้อความในต้นฉบับ)https://web.ku.ac.th/schoolnet/snet3/saowalak/wave/wave.htm


ทั้งหมดนั่นคือความหมาย ชนิด คุณลักษณะ คุณสมบัติคร่าวๆของคลื่น คุณผู้อ่านอาจจะสงสัยว่า จำเป็นต้องรู้เรื่องพวกนี้ด้วยหรือ ผมตอบท่านผู้อ่านได้ทันทีว่า ไม่จำเป็นครับ ไม่มีแต่ด้วย แล้วผมมาอธิบายสาธยายเรื่องที่ไม่จำเป็นต้องรู้เสียยืดยาวทำไมกัน นั่นย่อมต้องมีเหตุผลแน่นอนครับ ไม่ต้องห่วงเรื่องนั้น
แน่ใจว่าคุณผู้อ่านต้องเคยได้ยินเรื่องการก็อปปี้ผลงานการลอกเลียนแบบผลงานของผู้คนในหลากหลายวงการ หลากหลายอาชีพมาบ้าง เกือบจะทั้งหมดของในทุกกรณี เป็นการลอก ก็อปปี้ผลงานของผู้อื่น โดยเจตนา ตั้งใจ คือไปเห็นไปได้ยินไปสัมผัสไปบลาๆๆผลงานของผู้อื่นมาก่อน แล้วค่อยมาสร้างงานของตัวเองขึ้นมาเลียนแบบงานนั้นๆทีหลัง มีระดับความเหมือนมากเหมือนกันทุกอย่าง ไปจนถึงได้รับอิทธิพลหรือได้แรงบัลดาลใจมาเพียงเล็กน้อย สังเกตุว่า ผมใช้คำว่า "เกือบจะทั้งหมดของในทุกกรณี" นั้นเพราะว่า มันยังมีข้อยกเว้นในอีกหลายๆกรณีเช่นกัน ที่บังเอิ๊ญบังเอิญผลงานสองชิ้นที่ต่างที่มา ต่างผู้สร้าง ต่างวาระกันเพียงไม่นาน มิหนำซ้ำดันมีลักษณะละม้ายคล้ายคลึงกันมาก มากเสียจนจนอดคิดเสียไม่ได้ว่า ต้องเป็นการลอกเลียนหรือก็อปปี้กันมาอย่างแน่นอน โดยผลงานที่เผยแพร่ออกไปสู่สาธารณะชนที่หลังนั้น มักจะถูกตกเป็นจำเลยของสังคมเสมอ แน่ละครับ เพราะมันคิดไปอย่างอื่นได้ยาก


ผมขอยกตัวอย่างให้เห็นภาพชัดเจนขึ้นอีกสักนิดนึง โดยนำกรณีพิพาทกันระหว่างสองยักษ์ใหญ่ ผู้นำตลาดโทรศัพท์ติดตามตัว โทรศัพท์เคลื่อนที่ หรือที่เราเรียกกันติดปากว่า โทรศัพท์มือถือนั่นแหละครับ


15มิถุนายน ปี 2554บริษัทแอปเปิ้ลอิงค์ยื่นฟ้องต่อศาลเขตแคลิฟอร์เนียเหนือ ว่าบริษัทซัมซุงละเมิดทรัพย์สินทางปัญญา โดยอ้างว่าจากผลิตภัณฑ์ของซัมซุงสี่รุ่นได้ทำการละเมิดสิทธิบัตรของแอปเปิ้ลอิงค์เป็นจำนวน5รายการด้วยกัน อีกหนึ่งปีต่อมา ศาลตัดสินว่าซัมซุงมีความผิดจริงตามข้อกล่าวหา และต้องจ่ายค่าเสียหายคืนกลับให้แอปเปิ้ลอิงค์เป็นจำนวน 1.05พันล้านเหรียญสหรัฐ หรือราว3.2หมื่นล้านบาท ในเวลาไล่เลี่ยกัน ก็เกิดการฟ้องร้องกันระหว่างสองค่ายนี้อีกในหลายประเทศด้วยข้อหาเดียวกันนี้ ต่างฝ่ายต่างฟ้องว่าอีกฝ่ายละเมิดลิขสิทธิ์ละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของตน ในแต่ละประเทศก็ผลัดกันแพ้ผลัดกันชนะกันไป แต่ฝ่ายที่เจ็บตัวกว่า ก็เห็นจะเป็นซัมซุงละครับ ค่าปรับที่ได้ชนะคดีมา ก็ไม่คุ้มกับที่ต้องเสียไปให้แอปเปิ้ลหรอกครับ แหม ก็ทำออกมาเหมือนซะขนาดนั้นนี่น่า แถมออกสู่ตลาดทีหลังคู่กรณีด้วยนะซิ(จริงๆมันมีรายละเอียดที่น่าสนใจมากกว่านี้ครับ คุณผู้อ่านที่สนใจข้อมูลเชิงลึก ก็ลองถามอากู๋ดูนะครับ สืบค้นได้ไม่ยากแน่นอน) ก็ว่ากันไปครับ ในโลกธุรกิจ มูลค่าของทรัพย์สินทางปัญญานั้น มันมหาศาลเหลือเกิน เรื่องเงินๆทองๆมันยอมกันยากครับ ผิดถูกว่ากันตามกระบวนยุติธรรมครับ ผมไม่ใช่สาวกของทั้งสองค่ายอยู่แล้วไม่เชียร์ใครทั้งนั้น(เปล่าหรอก ไม่มีตังค์ซื้อต่างหากละ เอิ้กๆๆๆ)
ตัวอย่างข้างบนนั้นเป็นหนึ่งในหลายๆกรณีพิพาทที่เกิดขึ้น ในโลกนี้ อันเนื่องมาจากสิ่งที่เราเรียกว่า ทรัพย์สินทางปัญญา ในแวดวงดนตรีและศิลปะ ความขัดแย้งลักษณะนี้ ก็มีให้เห็นอยู่ไม่น้อย และไม่ใช่เพิ่งเกิดขึ้น แต่มีกันมาช้านานแล้ว บางยุคสมัยกลับไม่ได้เป็นเรื่องราวขัดแย้งใหญ่โตอะไรสักเท่าไหร่


หลังสงครามโลกครั้งที่สอง โลกถูกแบ่งออกเป็นสองขั้วอำนาจ ด้วยแนวคิดทางการเมืองการปกครองที่แตกต่างกัน โดยมีอเมริกาเป็นลูกพี่ใหญ่ในฝั่งเสรีประชาธิปไตย และสหภาพโซเวียต(สหพันธรัฐรัสเซียในปัจจุบัน)เป็นหัวโจกทางฝั่งสังคมนิยมคอมมิวนิสต์ จากความหวาดระแวงกันของทั้งสองฝ่าย ที่มีการทดลอง พัฒนา สะสมอาวุธนิวเคลียร์กันอย่างอย่างโจ๋งครึ่ม (ทุกวันนี้ก็ต้องพี่คิมแห่งเกาหลีเหนือละครับ พี่เค้าเปรี้ยวปรี๊ดสดจี๊ดไม่มีใครเกินครับชั่วโมงนี้)จนโลกทั้งโลกต้องผวา ว่าเมื่อไหร่ที่สองยักษ์ใหญ่นี้ตีกัน โลกของเรามีหวังต้องหมุ่นอุ้ยปุ้ย(เละตุ้มเปะเป็นผุยผงไม่มีชิ้นดี)อย่างแน่นอน จนแล้วจนรอดทั้งสองก็ไม่เคยทำสงครามกันอย่างเต็มรูปแบบเสียที เพราะต่างตระหนักดีว่าอาวุธนิวเคลียร์ที่ต่างฝ่ายมีสะสมไว้นั้น มันมีอานุภาพร้ายแรงและน่ากลัวเพียงไร จึงใช้แนวคิด ความเชื่อ อุดมการณ์ทางการเมืองเป็นเครื่องมือในการหาพรรคพวก และแทรกแทรกกิจการภายในของประเทศที่ตนแผ่อิทธิพลไปถึง มีการสนับสนุนเงินทุนและค้าอาวุธ ให้ประเทศต่างๆในการทำสงครามกับชนชาติเดียวกัน ประเทศเยอรมันนี เกาหลี เวียดนาม และภูมิภาคยุโรป คือประจักษ์พยานและหลักฐานชิ้นสำคัญ ที่แสดงให้เห็นถึงผลกระทบของความขัดแย้งของสองแนวคิดทางการเมืองเฮงซวยนี้ นั่นคือที่มาคร่าวๆของวิกฤตการณ์สงครามเย็น


ความขัดแย้งระหว่างอุดมการณ์ของโลกเสรีประชาธิปไตยและคอมมิวนิสต์ แผ่ขยายอิทธิพลเข้ามาสู่ภูมิภาคเอเชียตะวันออกเฉียงใต้ อเมริกาเริ่มเข้าจัดตั้งฐานทัพในประเทศพันธมิตรแห่งโลกเสรี พันธมิตรที่ว่านั้น มีประเทศไทยของเรารวมอยู่ด้วย เพื่อเป็นการคานอำนาจคอมมินิสต์จีน ที่แผ่ขยายอิทธิพลลงมาในเวียดนามและลาว จนมาถึงยุคสมัยของสงครามเวียดนาม ทหารจีไออเมริกันก็ได้เอานำวัฒนธรรมดนตรีร็อดแอนด์โรลเข้ามาในภูมิภาคเอเชียแห่งนี้ด้วยเช่นกัน พี่ไทยเราก็รับอิทธิพลนี้เข้ามาเต็มๆ วงดนตรีและนักดนตรีเก่งๆหลายแจ้งเกิดในฐานทัพของอเมริกา พวกเขาเล่นดนตรีได้เหมือนกับต้นฉบับไม่มีผิดเพี้ยน ยิ่งเล่นได้เหมือนเท่าไหร่ยิ่งได้รับการยอมรับและเป็นที่นิยมชมชอบ เพลงไทยมากมายในสมัยนั้นนำสำเนียงดนตรีท่วงทำนองของเพลงสากลต่างประเทศ มาเปลี่ยนคำร้องเป็นภาษาไทย เนื้อหาแปลมา ดัดแปลงมาบ้าง เขียนขึ้นใหม่บ้าง ทั้งคนเล่นคนร้องคนฟัง กลับมิได้รู้สึกถึงคำว่า เป็นการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาแต่อย่างใด แถมมีการบันทึกเสียงจำหน่ายกันเป็นเรื่องเป็นราวอีกต่างหาก ยุคหลังจากนั้นมา จนกระทั่งผมจำความได้ มันก็ยังมีให้เห็นอยู่เรื่อยมา จนกระทั่งโตมาอายุสักสิบหกสิบเจ็ด จึงมีการตื่นตัวเรื่องสิทธิบัตร เรื่องทรัพย์สินทางปัญญาอย่างจริงจังมากขึ้น การประชาสัมพันธ์และรณรงค์เข้มข้นขึ้นเรื่อยๆ ซึ่งได้รับความกดดันมาจากกฏหมาย ข้อตกลงระหว่างประเทศ จากองค์กรต่างๆในระดับโลกที่ประเทศไทยของเราเข้าร่วมเป็นสมาชิกอีกทีนึง ประมาณว่า ถ้าไม่แก้ไขปัญหา ก็จะค้าขายกับเขาลำบากว่างั้นเถอะ อย่างล่าสุดนี่ก็เรื่องการค้ามนุษย์ การใช้แรงงานประมงที่ผิดกฎหมายที่สภาพยุโรป EU มีมาตรการให้เราแก้ไขโดยด่วน ไม่งั้นจะไม่ยอมนำเข้าสินค้าประมงเหล่านี้เป็นต้น ท้ายที่สุดแล้ว รัฐบาลทหารก็แก้ไขปัญหาได้ลุล่วงไป เอ้า ทำงานมีประสิทธิภาพเห็นผลชัดเจนก็ปรบมือให้ครับ อย่างไรก็ตามปัญหาด้านการละเมิดทรัพย์สินทางปัญญาของไทย ก็ยังคงมีอยู่ ที่จับได้ก็ปรับกันไป ปรับกันเสร็จ ก็มาขายใหม่ รณรงค์กันทีจับทีก็หายๆไปบ้าง ปลาซิวปลาสร้อยผู้ค้ารายย่อยเป็นซะส่วนใหญ่ แถมยังโดนค่อนขอดว่าไปรังแกคนทำมาหากินด้วยนะซิ ส่วนตัวแล้ว ผมมองว่า การโยนความรับผิดชอบไปให้รัฐบาลรับผิดชอบแต่ฝ่ายเดียวนั้น ไม่สามารถแก้ไขปัญหาได้อยู่ดี หากไม่ได้รับความร่วมมือร่วมใจจากประชาชนอย่างเราๆท่านๆแล้วละก็ แก้ให้ตายยังไงก็แก้ไม่ได้ครับ ผู้บริโภคอย่างเราควรต้องยกระดับตัวเองขึ้นด้วยครับ ค่อยๆปรับพฤติกรรมของเราไป ค่อยๆเปลี่ยนมาใช้ของแท้มีลิขสิทธิ์ถูกต้องกัน ทีเล็กละน้อย ทีละอย่างสองอย่าง จนมันกลายเป็นนิสัยกลายเป็นค่านิยมที่คนยอมรับกันในสังคมโดยรวม ช่วยกันสร้างมาตรฐานใหม่ ที่คนคุณภาพ และสังคมคุณภาพพึงมี ความคิดที่ว่า โครงสร้างพื้นฐานอันได้แก่ ถนน ไฟฟ้า น้ำประปา ระบบขนส่งมวลชนและโทรคมนาคมที่มีประสิทธิภาพ ความก้าวหน้าทางเทคโนโลยี วัตถุสิ่งของ ตึกรามบ้านช่องสวยงามสูงใหญ่ มีห้างสรรพสินค้าใหญ่โตทันสมัย มีรถหรูๆวิ่งขวักไขว่อยู่ตามถนนรนแคมฯลฯว่าคือเครื่องหมาย คือสัญลักษณ์ของความเจริญนั้น มันเป็นความจริงแค่ส่วนเดียวครับ มันเป็นเพียงส่วนประกอบย่อยๆของภาพรวมความเจริญเท่านั้นเอง เพราะประเทศที่เจริญแล้วคือประเทศที่คนให้ความสำคัญในการเคารพสิทธิ์ของผู้อื่น เคารพกติกากฏหมายบ้านเมือง ซึ่งถือเป็นมโนธรรมในจิตใจขั้นพื้นฐานของคนในสังคมที่จะอาศัยอยู่ร่วมกัน มากกว่าวัตถุสิ่งของภายนอกกาย หากเรามีเพียงแต่ปัจจัยสิ่งอำนวยความสะดวกครบถ้วนอย่างที่ยกตัวอย่างมาโดยปราศจาก การเคารพซึ่งกันและกันแล้วละก็ สังคมก็คงหาความสงบสุขได้ยาก แล้วประเทศที่มีแต่ความวุ่นวายจากพฤติกรรมละเมิดสิทธิ์ผู้อื่น ละเมิดกฏกติกาโดยอ้างความชอบธรรมต่างๆนาๆเพื่อเอารัดเอาเปรียบกันของคนในชาติจนเป็นเรื่องปกติสามัญไปซะอย่างงั้น แล้วปลอบใจผู้คนที่ตกเป็นเหยื่อว่าให้ทำใจเสียจะเป็นการดีที่สุด ผมไม่คิดว่าเรื่องพวกนี้มันคือสิ่งที่เรียกว่าความเจริญหรอกครับ แล้วเราจะเป็นประเทศที่เจริญแล้วได้อย่างไร ไม่ต้องตอบคำถามนี้นะครับ มาช่วยกัน ร่วมมือกันแก้ไขกันเลยดีกว่า เริ่มต้นจากตัวเราเองนี้ละครับ ไม่ต้องไปร้องขอเอาจากใคร
แหม่ พาออกทะเลไปไกลเชียว นี่ยังไม่เห็นว่ามันจะเกี่ยวกับเรื่องคลื่นตรงไหนเลยใช่ไหมครับ ผมกำลังจะเสนอแนวคิดนึง ซึ่งผมเองก็คิดว่า ผมคงไม่ใช่คนแรกที่คิดแบบนี้หรอก แต่นั้นไม่สำคัญอะไร เมื่อครู่ใหญ่ๆ ผมได้พูดถึงความละม้ายคล้ายคลึงของผลงานจนเกิดข้อพิพาทฟ้องร้องกันเยอะแยะมากมาย(แต่มึงยกตัวอย่างมาแค่เคสเดียวสองเคส ไอ้บักห่าเฮิร์บ)
ผมเชื่อว่ามีหลายกรณีที่ผลงาน ไอเดีย สิ่งประดิษฐ์ หรืออะไรก็ตามแต่ที่ถูกสร้างขึ้นจากต่างที่ต่างทางต่างบุคคลแล้วมันดันเหมือนกันมากๆคล้ายกันมากๆจริงๆโดยที่ไม่ได้ลอกเลียนแบบนั้น มันมีจริงๆ และมันเกิดขึ้นได้เสมอโดยไม่ใช่เรื่องมหัศจรรย์เหนือธรรมชาติแต่อย่างใดเลย มันแสนจะธรรมดาเรียบง่ายเสียจนคุณผู้อ่านหรือใครหลายคนอาจมองข้ามไป ใช่แล้วครับ ผมกำลังจะบอกว่า คลื่น นี่แหละคือตัวการสำคัญของเรื่องนี้ ส่วนใครจะก็อปจะลอกใครนั้น ผมขอไม่ออกความเห็นก็แล้วกันครับ เพราะผมเองนี้กว่าจะมีชีวิตอยู่มาถึงวันนี้ก็ก็อปปี้ลอกแบบคนอื่นมาก็นับครั้งไม่ถ้วนเหมือนกันเอิ้กๆๆๆ ก็มันเป็นหนึ่งในกระบวนการเรียนรู้ของมนุษย์นี่นา แต่อย่าได้บอกเชียว ว่าคุณผู้อ่านเติบโตมาโดยไม่เคยมีใครเป็นต้นแบบ เป็นไอดอล ไม่เคยมีอะไรหรือใครเลยที่มีอิทธิพลต่อการใช้ชีวิตของคุณเลย เพราะนั้นมันเป็นการโกหกคำโตเลยละ


ตามที่ผมได้บอกคุณผู้อ่านไปก่อนหน้า เรื่องคุณลักษณะต่างๆของคลื่น หนึ่งในคุณลักษณะที่กล่าวไป ก็คือความถี่ของคลื่น ซึ่งก็คือจำนวนลูกคลื่น ที่เคลื่อนที่ผ่านจุดสังเกตุจุดหนึ่ง มีหน่วยวัดเป็นเมตรต่อวินาที หรือเฮิร์ตซนั่นเอง ผมอยากให้คุณผู้อ่าน จินตนาการว่า สมองของเราเป็นเครื่องรับวิทยุหรือโทรทัศน์ที่เราใช้ๆและคุ้นเคยกันดีนั่นแหละครับ(ในความเป็นจริง มันก็เป็นได้จริงๆครับ ถ้าหากเครื่องส่งกับเครื่องรับคลื่นความถี่มีคุณภาพและ ประสิทธิภาพใกล้เคียงกัน กล่าวคือ ถ้าหากเครื่องส่งคลื่นสัญญาณคือสมอง เครื่องรับสัญญาณก็ควรเป็นสมองเช่นกัน คือระบบประสาทและสมองของคนเรา รวมทั้งสัตว์หลายชนิด มันทำงานได้โดยพลังงานไฟฟ้าชีวเคมีในร่างกายครับ และคลื่นสมองของคนหรือสัตว์ก็เป็นคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าชนิดหนึ่งเช่นกัน แต่ความถี่ของคลื่นสมองของมนุษย์นั้นอยู่คนละย่านความถี่กับคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าของอุปกรณ์อิเล็คทรอนิกส์ที่เราใช้กัน การรับหรือส่งสัญญาณคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าจากสมองไปสู่อุปกรณ์อิเล็คทรอนิกส์ หรือกลับกันนั้น มีความเป็นไปได้น้อยมาก ด้วยเหตุผลเรื่องความต่างระดับกันอย่างมากของย่านความถี่ดังที่กล่าวไปนั่นเอง พลังงานสูง ความถี่สูง พลังงานต่ำ ความถี่ต่ำ ความถี่แปรผันตามพลังงานของแหล่งกำเนิดคลื่นครับ) หรืออาจจะจินตนาการไปจนถึงว่า สมองเราสามารถเป็นดังโทรศัพท์มือถือ3G 4Gเลยก็ได้ ไม่ผิดกติกาแต่อย่างใด ครับพอหัวสมองเรามันเป็นดังเครื่องมือที่รับหรือส่งคลื่นสัญญาณเหล่านี้ได้ นั่นแปลว่าภาพ เสียง สัญญาณหรือสาร ที่ถูกส่งออกมาจากแหล่งกำเนิด ในรูปแบบของคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าความถี่ต่ำ(คลื่นสมอง)ที่อาจเป็นสมองของเราเอง หรือใครสักคนก็ได้ ที่อยู่ในย่านความถี่เดียวกันนี้ สามารถทำให้สมองของคนที่เปิดเครื่องรับอยู่(จิตว่าง)รับคลื่นสัญญาณนั้นได้เช่นกัน อย่าเพิ่งลืมว่าคลื่นที่ใช้เพื่อกิจการการโทรคมนาคมนั้น มันคือคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้า และไอ้เจ้าคลื่นแม่เหล็กไฟฟ้านี่มันมีสมบัติเฉพาะตัวอีกอย่างนึงคุณผู้อ่านจำได้ไหมครับ เอ้า ติ๊กตอกๆๆๆๆๆ แฮ่ ครับผม คลื่นแม่เหล็กไฟฟ้าไม่จำเป็นต้องใช้ตัวกลางในการเคลื่อนที่ มีเฉพาะเครื่องส่งสัญาณ และเครื่องรับสัญญาณเป็นใช้ได้
พอเราทราบเช่นนี้ เราก็พอจะอนุมานได้ว่า ถ้าสมองใครสักคนคิดงานชิ้นนึงขึ้นมา (เครื่องส่งสัญญาณพร้อมสาร)ด้วยคลื่นความถี่ของสมองที่ส่งออกมา สมองของคนอีกคนหรือหลายคนก็ได้(เครื่องรับสัญญาณ) ที่อยู่ห่างกันคนละซีกโลกไม่เคยรู้จักกัน หรือไม่มีส่วนเกี่ยวข้องสัมพันธ์กันแต่อย่างใด มีความสามารถที่รับคลื่นสัญญาณที่ถูกส่งออกมาได้ และอาจกำลังเปิดใจรับจับคลื่นสัญญาณที่ว่านี้(ทำสมองทำจิตว่างๆไม่คิดอะไร ) ก็มีความเป็นไปได้ที่พวกเขาก็สามารถจะพูด แสดงออก ผลิตผลงานสร้างสรรค์อะไรก็ตามที่ลักษณะละม้ายคล้ายคลึงกันขึ้นมาได้นั่นเองละครับ คนที่รับรู้ความถี่ของคลื่นสมองคลื่นเดียวกันนี้อาจมีมากมาย แต่คงมีไม่กี่คนที่คิดจะทำมันออกมาเป็นรูปเป็นร่างเป็นรูปธรรม และเป็นที่รับรู้กันในวงกว้าง เราจึงพบว่า มีการพูดถึงเรื่องราวที่มีลักษณะที่ว่านี้ไม่มากนัก และคงไม่ใช่แค่เพียงความคิดดีๆความคิดบวกสร้างสรรค์เท่านั้นที่จะถูกส่งผ่ามมาตามกระแสคลื่นความคิด ความคิดร้ายๆด้านลบก็คงสามารถส่งคลื่นสัญญาณออกมาได้ไม่ต่างกันนักหรอกจริงไหมครับ พูดแล้วนึกถึงแนวคิดเรื่องกฏแห่งแรงดึงดูดที่เคยอ่านมา ที่ว่าคนที่คิดบวกคิดดีก็จะดึงดูผู้คนรอบข้างหรือผลักดันตัวเอง ให้เข้าไปเกี่ยวข้องสัมพันธ์กับผู้คนที่คิดดีคิดบวกเหมือนกัน คนที่คิดร้ายคิดลบก็จะมีแนวทางคล้ายๆกันครับ ที่สำคัญของแนวคิดนี่คือ ต้องเชื่อ ว่ามันเป็นเช่นนั้น คือเอาศรัทธามานำความคิดนั่นเอง พอมาพิจารณาดูดีๆ มันก็มีเหตุผลอยู่ไม่น้อย อันนี้ก็แล้วแต่คุณผู้อ่านนะครับ นานาจิตตัง ผมเล่าให้ฟังเฉยๆ ออแล้วผมก็เปล่ามาชวนไปขายตรงนะครับ เอิ้กๆๆๆ
เป็นเพียงแนวคิดสมมุติฐานและข้อสันนิฐานของผมเอง หากลองตั้งใจค้นคว้าดู ก็น่าเชื่อว่าจะต้องเคยมีงานวิจัยเกี่ยวกับเรื่องนี้มาบ้างแล้วไม่มากก็น้อย ศาสตร์ด้านระบบประสาทและสมองนั้นก้าวหน้าไม่แพ้ศาสตร์ด้านการแพทย์แขนงอื่นๆเลย วันหลังไปค้นเจอมา จะเอาลิงค์มาแปะให้ตามไปศึกษากันนะครับ
วิทยาศาตร์กายภาพ หรือวิชาฟิสิกส์นั่น มีขอบเขตความรู้ความเข้าใจ มีความสลับซับซ้อนและลึกซึ้งมากมายกว่าสิ่งที่ผมนำเสนอในวันนี้มากเลยครับ ผมอยากจะบอกว่า มันไม่ใช่เรื่องไกลตัว และไม่ยากเกินกว่าที่จะทำความเข้าใจหรอกครับ เพียงแต่มันอาจจะไม่ใช่เรื่องที่คุณผู้อ่านสนใจเท่านั้นเอง ไม่ต้องกังวลอะไรหากคุณผู้อ่านจะไม่ค่อยเก็ทกับบทความชิ้นนี้ นั่นมันคงเป็นเพราะ ผมอาจจะยังไม่เข้าใจเรื่องราวนั้นดีพอ เลยอาจจะถ่ายทอดออกมาได้ไม่ดีนัก เพียงอยากจะแบ่งปันสิ่งที่คิดไว้ เผื่อมันจะเป็นประโยชน์สำหรับคุณผู้อ่านหรือนำไปต่อยอดความคิดได้ นั่นจะประเสริฐยิ่งกว่า ผมไม่ใช่คนที่เรียนเก่งสมองดีอะไร เพื่อนที่เคยเรียนมาด้วยกันสามารถยืนยันเรื่องนี้ได้ ผมมีความสนใจใคร่รู้ ในสิ่งแวดล้อมรอบๆตัว จากสิ่งที่สนใจทั้งนิยาย หนัง บทความ สารคดี สื่อใดก็ตามแต่ ที่พอจะตอบสนองความสนใจของได้นั้น ผมไม่เกี่ยงเลย เก็บเล็กผสมน้อยมาเรื่อยๆ จากจิ๊กซอว์ชิ้นเล็กๆ ค่อยๆเป็นภาพใหญ่ขึ้นเรื่อยๆ จนถึงวันนี้ก็ยังไม่รู้ว่ามันจะออกมาเป็นภาพอะไรด้วยซ้ำ เอิ้กๆๆๆ จากความสงสัยใคร่รู้ มันจึงนำพาผมไปค้นหาคำตอบ และคุณจะจดจำมันได้ดีถ้าคุณเรียนรู้และเข้าใจมันได้ด้วยตัวคุณเอง เป็นกำลังใจให้ทุกท่านที่อยากจะข้ามผ่านข้อจำกัดของตัวไปให้ได้ ไม่ว่าเรื่องราวที่คุณสนใจมันจะเป็นวิทยาศาสตร์หรือไม่ก็ช่างมันเถอะ เดี๋ยวนี้ความรู้ในอินเตอร์เน็ตมันมีมากมายหลายหลากสาขา กว้างขวาง ครอบคลุม มันต้องมีสักเรื่องแหละ ที่คุณสนใจมันจริงๆ จนคุณคิดไม่ถึงเชียวครับ ทั้งข้อมูลเชิงลึกต่างๆก็มีให้ขุดค้นจนหาที่สุดไม่เจอก็มีเหมือนกัน อย่าลืมตรวจสอบความน่าเชื่อถือของแหล่งข้อมูลด้วยนะครับ ประเดี๋ยวจะตกเป็นเหยื่อของข้อมูลลวงไปเสียอีก
คงต้องพอก่อนสำหรับเรื่องราวในตอนนี้ หวังว่าคงจะมีประโยชน์แก่คุณผู้อ่านบ้าง เดือนเมษายนนี้ ได้บทความเพียงสามชิ้นเท่านั้น ต้องขออภัยคุณผู้อ่านมา ณ ที่นี้ด้วย ที่มันออกจะน้อยไปเมื่อเทียบกับสองสามเดือนที่ผ่านมา แล้วจะค่อยๆปรับปรุงขึ้นนะครับผม


ขอให้ทุกท่าน จงมีความสุขกับชีวิตในแบบของท่านแบบนั้น เถิดหนา ลาไปก่อน สวัสดีครับ


มีเล็กน้อยก็ส่งไปเล็กน้อย
 มีเล็กน้อยของเธอน่ะมีรึเปล่า......